Samichlaus, du liebe Maa...
Es dunklet scho durs Gässli y!
Dr Samichlaus chunnt jetzt de gly!
Än chalte Wind blast i sis Horn,
villicht, villicht gits Schnee bis morn!
Oh wenn doch so nä Wulchä chäm,
und huffä Schnee uf d Ärdä nähm,
de wer dr Samichlaus sicher froh,
de chönnt er mit em Schlittä cho!
Säg Mami, wie lang goht’s ächt no,
bis dass der Samichlaus tuet cho?
Säg Mami, cha me d’Uhr nöd zwinge
das d’Zeiger schnäller umespringe?
Säg Mami, cha me d Zyt nöd bschysse
und am Kaländer z’viil abrysse?
Säg Mami, meinsch, er tüeg dra dänke,
der Samichlaus, mir öppis z’schänke?
Es polteret im Stägehuus,
es chlopfet a de Tüüre.
Wär chunnt so spat no d Strass duruf?
Wär wott eus jetzt no störe?
He, lueg, de Samichlaus isch cho!
Er treit en Sack, en schwäre.
Gäll, Samichlaus, bisch sicher froh,
dass d en bi eus chasch lääre.
Es Liechtli brännt im Tannewald,
was söll ächt das bedüüte?
Chunnt ächt de Samichlaus scho bald?
Ich ghöre s Glöggli lüüte.
Es isch de Chlaus mit schwärem Schritt.
Chömed, lueged gschwind!
Er treit en Sack voll Nüssli mit,
für alli, alli Chind.
Ich bin än chliinä Pfüderi
das sägäd alli Lüüt
ich möcht so gärn än Grossä sii
doch streckä, das nützt nüt.
Gäll Samichlaus, das weisch du scho
chumm glich i öises Huus
und läär no vor äm Witergoo
dä Sack i’d Stubä us.
Zur Verfügung gestellt von: www.der-samichlaus.ch